غیبت کبری ، و ولایت فقیه

غیبت کبری ، و ولایت فقیه

پس از وفات علی بن محمد سمری چهارمین نایب خاص حضرت مهدی (ع) در نیمه شعبان سال 329 هجری ، غیبت کبری آغاز شد ، و این غیبت تا ظهور امام عصر (ع) ادامه دارد ، در این عصر ، دیگر امام زمان (ع) نایب خاصی ندارد ، و امور مردم به فقهای جامع الشرائط که ما از آن به ‹‹ولایت فقیه›› تعبیر می کنیم ، سپرده شده است.
در عصر غیبت کبری ، توده مردم از اقامتگاه امام مهدی (ع) بی خبرند ، و از حضور در محضر آن بزرگوار محرومند ، و مطابق بعضی از روایات ، همواره سی تن از شیعیان و نزدیکان در محضر آن حضرت هستند ، هرگاه عمر یکی از آنها به سرآید ، یکی دیگر به جای او تعیین می شود و این افراد به عنوان ‹‹اوتاد›› نام برده می شوند .
در این عصر ، امور و شئون سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی ، و برنامه های عملی مردم تحت نظارت و رهبری ولی فقیه ، مجتهد جامع الشرایط اداره می شود .
اسحاق بن یعقوب می گوید : از عثمان بن سعید نخستین نایب خاص امام زمان حضرت مهدی (ع) خواستم تا نامه مرا به آن حضرت برساند ، در آن نامه پرسیده بودم : در عصر غیبت (کبری) به چه کسی مراجعه کنیم ، امام زمان (ع) با خط خودشان ، در پاسخ سوال من ، چنین مرقوم فرمود:
و اما الحودث الواقعه فارجعوا فیها الی رواه احادیثنا ، فانهم حجتی علیکم و انا حجه الله علیهم .
‹‹... در حوادث و رخدادها به راویان حدیث ما (فقها) مراجعه کنید ، که آنها حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر آنها می باشم.››
امام حسن عسکری (ع) فرمود :
فاما من کان من الفقهاء صائناً لنفسه ، حافظاً لدینه مخالفاً علی هواه ، مطیعاً لامر مولاه ، فللعوام ان یقلدوه .
‹‹هر کدام از فقها که نگهدارنده نفس خود از انحراف و گناه ، و نگهبان دین خود و مخالف هوای نفس خود و مطیع فرمان مولایش خداست ، بر مردم لازم است که از او تقلید کنند.›› (احتجاج طبرسی، ج2، ص263)
دلایل ولایت فقیه ، بسیار است و اینجا جای بحث و شرح آن نیست ، یکی از آن دلایل ، حدیث ‹‹مقبوله عمربن حنظه›› است که مورد قبول علما و فقها می باشد ، در این حدیث ، امام صادق (ع) در مورد متابعت از فقیه جامع الشرائط فرمود :

فانی قد جعلته علیکم حاکماً ، فاذا احکم بحکمنا فلم یقبله منه فانما استخف بحکم الله، و علینا رد والراد علینا الراد علی الله ، و هو علی حد الشرک بالله.
‹‹من او (فقیه جامع الشرائط) را حاکم شما قرار دادم ، هنگامی که او طبق حکم ما ، حکم کرد ، ولی حکم او پذیرفته نشد ، قطعاً حکم خدا سبک شمرده شده است ، و ما را رد کرده است ، آن کس که ما را رد کند خدا را رد کرده و چنین کسی در مرز شرک به خدا است.›› (وسائل الشیعه، ج18، ص98.)
عالم بزرگ آیت الله العظمی شیخ محمد حسن نجفی (ره) ، در کتابش جواهر الکلام ، هفده صفحه (جلد 21، ص393 تا 410.) ، درباره مشروعیت و لزوم ولایت فقیه ، بحث و بررسی نموده و در صفحه 397 جلد 21 چنین می فرماید :
‹‹عجیب است که بعضی در مورد ولایت فقیه (یا احتمالاً درباره اجرای حدود) وسوسه دارند ، چنین افرادی از طعم فقه چیزی نشنیده اند.›› پس از آنکه امامان(ع) درباره فقیه جامع الشرایط فرمودند :
انی جعلته علیکم حاکماً و قاضیاً و حجه و خلیفه و نحو ذلک:
‹‹من او (فقیه) را حاکم ، قاضی، حجت و جانشین خود و ... قرار دادم.›› (این احادیث ، در اصول کافی ، ج1، ص67، و وسائل الشیعه ، ج18، ص98، ذکر شده است.)

پاسخ به یک سوال

در اینجا این سوال مطرح می شود که مطابق روایات متعدد ، از امامت و برافراشتن پرچم به این عنوان ، در عصر غیبت نهی شده است ، از جمله : امام حسین (ع) فرمود : ‹‹هر پرچم (برافراشته از رهبری) قبل از قیام مهدی (ع) پرچم طاغوتی است.›› و به فرموده امام باقر (ع) : ‹‹ صاحب آن پرچم، طاغوت است.›› (اثباه الهداه، ج7، ص65)
پاسخ آنکه : این گونه روایات مربوط به آن رهبرانی است که به طور مهدی (ع) چنانکه دلایل ولایت فقیه، این مطلب را ثابت می کند... .


الف) : امام سجاد (ع) فرمود :
اذا قام قائمنا اذهب الله عز و جل عن شیعتنا العاهه، و جعل قلوبهم کزبر الحدید، و جعل قوه الرجل منهم قوه اربعین رجلاً ، و یکونون حکام الارض و سنامها... .
‹‹هرگاه قائم ما قیام کند ، خداوند متعال پیروان ما را از آفات حفظ نماید ، و دلهای آنها را همچون پاره آهن ، محکم سازد ، و نیروی هر مردی از آنها را به اندازه نیروی چهل مرد کند ، آنها حاکمان و سران مردم روی زمین خواهند بود.›› (بحارالانوار، ج52، ص317)
ب) : امام باقر (ع) فرمود :
اذا جاء مهدینا کان الرجل من شیعتنا اجری من لیث، و امضی من سنان یطا عدونا بر جلیه، و یصربه بکفیه.
‹‹هرگاه مهدی ما ظهور کرد ، قدرت و کاربرد یک مرد از شیعیان ما ، از شیر راسختر ، و از نیزه برّان تر است، دشمن ما را زیر پاهایش پایمان کند ، و با دستهایش او را سرکوب نماید.›› (بحارالانوار، ج52، ص318)
و در تعبیر امام صادق (ع) از یاران حضرت مهدی (ع) آمده :
ولو مروابجبال الحدید لقطعوها، لایکفون سیوفهم حتی یرضی الله عز و جل.

‹‹اگر آنها به کوههای آهن عبور کنند ، آنها را قطعه قطعه نمایند ، شمشیرهای خود را به زمین نگذارند تا آن هنگام که خداوند خشنود شود.›› (بحارالانوار ، ج53 ، ص327)

http://www.ashoora.ir