امام زمان(عج) مردم را به چه دعوت می‌کند؟

ضرت علیّ بن الحسین، زین العابدین(علیه السلام) دربارة ظهور حضرت مهدی موعود(علیه السلام ) و دعوت آن حضرت می‌فرماید: «پس به سوی مکّه خارج می‌شود؛ در حالی که مردم بر گرد او اجتماع کرده‌اند. آنگاه او خود به پا خاسته و می‌گوید: «هان ای مردم! من فلان، فرزند فلانم، من فرزند پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله ) [هستم]، من شما را به سوی آنچه که پیامبر(صلی الله علیه وآله) به آن دعوت کرد، فرا می‌خوانم و دعوت می‌نمایم.»

---

ممکن است کسانی با خود فکر کنند که امام زمان(علیه السلام) در روز ظهور مردم را به چه چیزی دعوت می‌کنند و موارد دعوت آن حضرت چیست؟ و احیاناً ممکن است با خود تصوّر کنند که امام زمان(علیه السلام) مطالب تازه و ویژه خود را می‌آورد و مردم را به سوی آن فرا می‌خواند.

امام علیّ بن الحسین(علیه السلام) در این مورد می‌فرمایند: «امام زمان خطاب به مردم می‌گوید که من فلان فرزند فلانم من زاده پیامبر خدایم من شما را  فرا می‌خوانم به آنچه که پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) به سوی آن دعوت می‌کرد.» موارد دعوت امام زمان(علیه السلام) همان موادّ دعوت رسول الله(صلی الله علیه وآله) است.

اگر به حقیقت دلداده امام زمان(علیه السلام) و منتظر ظهور آن امام واجب الاطاعت هستیم، باید خود را با برنامه‌های اسلامی وفق دهیم و در حدّ سعة وجودی خود، ظهوری را به وجود بیاوریم و فراهم کنیم؛ یعنی به احکام اسلام و فرمان رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) متعهّد و پایبند باشیم و آن احکام و مقرّرات را اجرا کرده و در جامعه رواج دهیم

آری، پیامبر اکرم(صلی الله علیه وله) خاتم‌الانبیاست و امام زمان(علیه السلام) خاتم‌الاوصیا و احیاکننده دین رسول خدا(صلی الله علیه وله) و مطالب و اهداف او را دنبال می‌کند و مردم را به همان دستورات و مقرّرات پیامبر(صلی الله علیه وآله) دعوت می‌کند.

آنچه ما از این کلام شریف و از این سیره و صفت حضرت بقیة‌الله(ع)فرا می‌گیریم، این است که اگر به حقیقت دلداده امام زمان(علیه السلام) و منتظر ظهور آن امام واجب الاطاعت هستیم، باید خود را با برنامه‌های اسلامی وفق دهیم و در حدّ سعة وجودی خود، ظهوری را به وجود بیاوریم و فراهم کنیم؛ یعنی به احکام اسلام و فرمان رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) متعهّد و پایبند باشیم و آن احکام و مقرّرات را اجرا کرده و در جامعه رواج دهیم؛ زیرا معلوم شد که آن بزرگوار دعوت جدیدی ندارد و مطالب تازه و مغایر با احکام پیامبر(صلی الله علیه وآله) نمی‌آورد که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وله) خاتم‌الانبیاست و بعد از او پیامبری نیست که دین تازه و دعوت جدید و مقرّرات نوینی بیاورد و ارائه دهد.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه وله) خاتم‌الانبیاست و امام زمان(علیه السلام) خاتم‌الاوصیا و احیاکننده دین رسول خدا(صلی الله علیه وله) و مطالب و اهداف او را دنبال می‌کند و مردم را به همان دستورات و مقرّرات پیامبر(صلی الله علیه وآله) دعوت می‌کند

آری، همواره فخر و مباهات آبا و اجداد گرامی مهدی موعود(عج) که همه، اوصیا و جانشینان پیامبر(صلی الله علیه وآله) بودند، به همین بود که دین و آیین آسمانی پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) را ترویج می‌کردند و پیشروی اسلام و احکام الهی رهین زحمات و خدمات آن بزرگواران است و امام زمان(عج) همان راه و روش را دارد و از آن‌ها جدا نیست، با این تفاوت که او نفوذ کلام و بسط ید و سیطره جهانی هم دارد.

پی‌نوشت:

1. اثبات الهداة، ج 2، ص 582؛ بحارالانوار، ج 52، ص 306.

http://www.tebyan12.net

کمی تأمل کن …

کمی تأمل کن … وقتی فکر می‌کنی بر داشته‌ها و نداشته‌هایت، برای کدام یک بیشتر حسرت می‌خوری؟ برای آنکه (و آنچه) داشته‌ای و از دستش داده‌ای یا برای آنکه (و آنچه) نداشته‌ای و فقط وصفش را شنیده‌ای؟

بدون شکّ، احساس حسرت ما بر فقدان آنان‌‌که داشته‌ایم قوی‌تر خواهد بود. فقدان هر عزیز ‌‌برای ما حسرت‌بار بوده و هست. وقتی نعمت وجود و حضور هر یک از اینان را چشیده باشیم و سایه محبت‌شان، و علم و تجربه‌شان بر سر ما بوده باشد، فقدان آنان حسرت‌بارتر است. و چقدر فرق است میان احساس بی‌پدری کسی که سال‌ها زیر سایه پدر، بزرگ شده با او که از دوران کودکی و طفولیت از این نعمت محروم شده است.

اهل زمان غیبت او که قائل به امامت او و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردمان هر زمان دیگر هستند زیرا خدای تبارک و تعالی به آنها آن‌قدر عقل، فهم و شناخت عطا فرموده است که غیبت امام در پیش آنها چون زمان حضور شده‌ است، خداوند اهل آن زمان را همانند مجاهدانی قرار داده که در محضر رسول اکرم(ص) شمشیر می‌زنند آنها مخلصان حقیقی و شیعیان واقعی و دعوت‌کنندگان به دین خدا در آشکار و نهان هستند

ما لذت حضور هیچ یک از امامان معصوم(ع) را نچشیده‌ایم. سالیان سال است که کسی درک این حضور را نداشته است و همه ما در حسرت دیدار و درک حضور ایشان می‌سوزیم (هر یک به فراخور حال و روزمان). حال اگر امام زمان ما چند صباحی حاضر بودند (به معنای غایب نبودن) و بعد دوران غیبت پیش می‌آمد، آیا وضع و حال ما همین بود که هست؟

اگر لذت بودن با امام و زیر سایه لطف و محبت و حکومت عدل ایشان بودن را می‌چشیدیم و بعد از این وصل، جدایی دست می‌داد آیا حسرتی که بر دل‌هایمان می‌ماند دو صد چندان نبود؟ مطمئناً دعای ما رنگ و بوی دیگری داشت، خواهش و طلب نبود، اصرار بود. التماس بود. دعا از سر نیاز و درد و احتیاج بود. زندگی‌های ما متفاوت می‌شد و دغدغه‌هایمان نیز. بیش از آنکه در روزمرگی‌های زندگی گم شویم و روز به روز بیشتر از این حسّ فراق فاصله بگیریم، از قافلة حسرت به‌دلان و سوختگان وصالش جا نمی‌ماندیم.

خوشا به حال آنان‌که حسرت به دل‌ترند در فراق امام زمانشان با آنان‌که درک حضورش را نکرده‌اند (حضور به معنای ظهور از پس پردة غیبت). آنان‌که امام زین‌العابدین (ع) درباره‌شان فرموده‌اند:

اهل زمان غیبت او، که قائل به امامت او و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردمان هر زمان دیگر هستند زیرا خدای تبارک و تعالی به آنها آن‌قدر عقل، فهم و شناخت عطا فرموده است که غیبت امام در پیش آنها چون زمان حضور شده‌ است، خداوند اهل آن زمان را همانند مجاهدانی قرار داده که در محضر رسول اکرم(ص) شمشیر می‌زنند آنها مخلصان حقیقی و شیعیان واقعی و دعوت‌کنندگان به دین خدا در آشکار و نهان هستند. (1)

دعا کنیم که از اینان باشیم و دعا کنیم از ته دل برای آقایمان و برای درک حضورش.

التماس کنیم تعجیل در ظهور ایشان را و تلاش کنیم برای کسب معرفتش که از جمله وظایف منتظران در عصر غیبت درخواست معرفت امام عصر(ع) از خداوند است.

پی‌نوشت:

1. سلیمان، کامل، روزگار رهایی ، ترجمة علی‌اکبر مهدی‌پور، ج 1، ص 371 ، ح 387.

http://www.tebyan12.net

چگونه برای فرج دعا کنیم؟

اشاره:

عالمان ربانی و صاحبدلان اهل راز، آنان که با مهدی آل محمد(عجل الله تعالی فرجه الشریف) پیوندی و عقله ای دیرینه دارند، و در ندبه ها و ناله های شبانه شان، همواره فرج حضرتش را از درگاه دوست تمنا می کنند، مدام نفس خود را کشیک می کشند که مبادا کاری از ایشان سر زند که مطلوب و محبوب آن دلدار بی مثال نباشد. از این رو هم خود را می‌پایند و هم دیگران را نسبت به مراقبت بر این دقیقه سفارش می کنند.

فقیه فقید، و عارف دانای راز، حضرت آیت الله العظمی بهجت که به تعبیر مقام معظم رهبری، سرچشمه پایان ناپذیر فیوضات معنوی بودند، یکی از این نمونه هاست.

آنچه می خوانید قسمت دوم از  سفارش ها و سوتیترهایی است از این عارف سفر کرده به منتظرات ظهور حضرت آفتاب.

---

دروغ گویان مفتضح می‌شوند!

در روایات آمده است: «در زمان حضرت صاحب عجل اللّه تعالی فرجه الشریف شصت کذّاب خارج می‌شوند که هر کدام مدعی امامت یا بابیت و نیابت او هستند.»، رسول اکرم صلی اللّه علیه وآله می فرماید: «لا تقوم الساعة حتی یخرج المهدی من ولدی، ولا یخرج المهدی حتی یخرج ستون کذابا کلهم یقول: أنا نبی.»؛ (قیامت به پا نخواهد شد تا این که فرزندم مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف قیام کند، و او قیام نخواهد کرد تا این که شصت کذاب که همگی می‌گویند: ما پیامبریم، قیام کنند.) الارشاد، ج 2 / ص 371؛ ولی به فضل خدا دروغ آن‌ها آشکار می‌گردد و به هیچ کدام اعتماد نمی‌شود و اهل بصیرت می‌فهمند که حضرت، حق است. گویا وقتی حضرت می‌آید، می‌فرماید: «أیها الناس، إنی أنا الصاحب الذی کنتم به تنتظرون.» ای مردم، من همان کسی هستم که انتظارش را می‌کشیدید.

و بعد از اتمام حجت، کراماتی از او می‌بینند و کذب مدعیان روشن می‌شود.

زمان ظهور، زمان دارایی محض است

زمان ظهور، زمان دارایی محض است. در روایت است: «تظهر الأرض کنوزها»، بحارالانوار/52/337؛ زمین، گنج‌هایش را آشکار می‌سازد.

احتمال دارد معادن را هم شامل بشود، نه تنها آن چه مردم در زیر زمین پنهان کرده‌اند. گنج‌های زیر زمین از عجایب است. معادن و گنج‌هایی که هنوز کشف نشده، همگی در زمان ظهور حضرت صاحب الامر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف ظاهر می‌شود.

رسول اکرم صلی اللّه علیه وآله می فرماید: «لا تقوم الساعة حتی یخرج المهدی من ولدی، ولا یخرج المهدی حتی یخرج ستون کذابا کلهم یقول: أنا نبی.»؛ (قیامت به پا نخواهد شد تا این که فرزندم مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف قیام کند، و او قیام نخواهد کرد تا این که شصت کذاب که همگی می‌گویند: ما پیامبریم، قیام کنند.)

نحوه دعا کردن برای فرج و شرایط و موانع آن

دوستان آن حضرت عجل اللّه تعالی فرجه الشریف باید دو مطلب مهم را رعایت کنند:

یکی این که، در شداید برای فرج دعا کنند، که خود همین مژده‌ای است برای این که شداید به فرج متصل است.

دیگر این که، دعا کنند که ظهور آن حضرت برای اهل ایمان، همراه با عافیت باشد، و تا وقت ظهور با وجود بلاها و شداید، ثابت قدم و استوار در دین و عامل به تکلیف باشند؛ زیرا ما هیچ ندیده و نخوانده بودیم که بین برادرها، هشت سال جنگ ادامه پیدا کند، آن هم چه جنگی! بر سرشان در خانه‌ها آتش، بمب و موشک ببارد حتی برای آن‌ها که به جنگ نرفته و در جبهه حاضر نشده اند.

خدا کند ظهور آن حضرت زود و قریب، و با عافیت اهل ایمان همراه باشد!

«واجعل لنا فی ذلک الخیرة والعافیة»، مشابه این جمله در دعای روز غدیر آمده است.

خدایا! این [ظهور] را برای ما مایه خیر و عافیت بگردان.

زیرا ما ایمان میثم تمار، یکی از شیعیان و خواص حضرت علی علیه السلام که در راه آن حضرت به دار آویخته شد و دست و پا و زبان او را قطع نمودند، را نداریم که هر چه بلا شدیدتر می‌شد، ایمانش قوی‌تر می‌شد! با ضعف ایمانی که ما داریم، از کجا می‌دانیم که در بلاها و ابتلائات و شداید ثابت قدم خواهیم ماند، از کجا می‌دانیم قلباً هم از دین خارج نخواهیم شد. برای بسیاری از مردم، در اثر سختی‌ها و مشکلات و بلاها، تردید و شک حاصل می‌شود، و توقع دارند که مثلاً الان باید وقت ظهور آن حضرت عجل اللّه تعالی فرجه الشریف باشد و چرا ظاهر نمی‌گردد و… .

او هم منتظر امر خداست

زمانی مرحوم شیخ ابراهیم حایری در مسجد کوفه معتکف بود، حضرت غایب عجل اللّه تعالی فرجه الشریف را در خواب دید، حضرت به او فرمود: این‌ها که در این جا معتکفند، از خوبان و صلحا هستند، ولی هر کدام حاجتی دارد: مال، عیال، خانه، قضای دین، رفع کسالت و مرض و … ولی هیچ کس به فکر من نیست و برای ظهور و فرج من به طور جدی دعا نمی‌کند!

گویا حضرت علیه السلام از ما می‌خواهد که اعتکاف و توسل و دعایمان برای خصوص فرج و ظهور آن حضرت واقع شود، ولی ما به او خطاب می‌کنیم که: «عالم ز دست رفت، تو پا در رکاب کن.» و یا این که می‌گوییم: «ای یوسف زهرا، بیا.» غافل از این که او هم از خدا می‌خواهد که بیاید. مگر آمدن او به دست اوست که از او می‌خواهیم از زندان بیرون بیاید؟! بلکه همه باید از خدا بخواهیم تا اذن دهد او ظهور نماید. خود او هم منتظر امر خدا و الهامات خدا است، تا ظهور کند و خود را معرفی کند، و از غریبی و درماندگی نجات یابد؛ زیرا گرفتاری او، گرفتاری همه بشر، و نجات و فرج او، نجات همه و فرج برای همه است.

آیا حضرت حجت عجل اللّه تعالی فرجه الشریف از دوستانش غافل است؟!

آیا حضرت صاحب عجل اللّه تعالی فرجه الشریف که از دست دشمن‌ها در پشت پرده غیبت است، از دوستانش هم غافل است که هر چه بر سرشان آمد، آمد؟ این خیال‌ها از ضعف ایمان است. آیا می‌شود که حضرت حجت، حقانیت مذهب را تقویت و تأیید نکند؟! خدا می‌داند آن حضرت تا به حال چه کرده و چه می‌کند!

چه قدر فرق است بین کسی که او را «عین اللّه الناظرة»، (چشم بینای خدا)، و این مجلس ما را در محضر او می‌داند، و یقین دارد که حدود و اندازه همه کلمات و … نزد آن حضرت از واضحات است، و کسی که چنین فکر نمی‌کند!

وقتی سفیانی خروج می‌کند، هر کس نام علی، فاطمه، حسن و یا حسین را دارد می‌کشد. پس از این که عده‌ای کشته می‌شوند، بقیه می‌گویند: پدران و مادران ما گناه کرده‌اند و این اسم‌ها را بر ما گذاشته‌اند، ما چه تقصیر داریم؟! در این جا سفیانی تفضّل می‌کند! و به افراد خود دستور می‌دهد از کشتن صاحب بعضی از نام‌ها خودداری کنند

انتظار فرج و تحصیل مقدمات آن

ما باید انتظار فرج حضرت غایب عجل اللّه تعالی فرجه الشریف را داشته باشیم، و فرجش را فرج عموم بدانیم، و در هر وقت و هر حال باید منتظر باشیم، ولی آیا می‌شود انتظار فرج آن حضرت را داشته باشیم، بدون مقدمات و تحمل ابتلائاتی که برای اهل ایمان پیش می‌آید؟!

با این حال، چه اشکالی دارد که تعجیل فرج آن حضرت را با عافیت بخواهیم، یعنی این که بخواهیم بیش از این بلاها که تا به حال بر سر مؤمنین آمده، بلای دیگری نبینند؟! زیرا در روایت آمده است: وقتی سفیانی خروج می‌کند، هر کس نام علی، فاطمه، حسن و یا حسین را دارد می‌کشد. پس از این که عده‌ای کشته می‌شوند، بقیه می‌گویند: پدران و مادران ما گناه کرده‌اند و این اسم‌ها را بر ما گذاشته‌اند، ما چه تقصیر داریم؟! در این جا سفیانی تفضّل می‌کند! و به افراد خود دستور می‌دهد از کشتن صاحب بعضی از نام‌ها خودداری کنند، ولی صاحب بعضی از نام‌ها را بکشند! چنان که زمانی یهودی‌ها اگر می‌دیدند صاحب شناسنامه، شیعی است، فوراً او را می‌کشتند، الان هم منتظر دستورند!

در هر حال، باید منتظر فرج باشیم ولی با مقدمات آن؛ ولی می‌دانیم که ضعیفیم و طاقت ابتلائات سخن را نداریم. لذا از خدا بخواهیم که شیعه بعد از این دیگر به ابتلائات بیشتر، مبتلا نشود. و اهم مقدمات انتظار فرج را که توبه و طهارت از گناهان است، تحصیل کنیم.

منبع: افق حوزه – ویژه نامه اولین سالگرد ارتحال آیت الله بهجت(قدس سره)

://www.tebyan12.net

در خانه‌ات را به روی آقا مبند!

امام عصر(عج) از گناه نفرت دارد و ما باید به گونه‌ای باشیم که اگر هم زمینه گناه پیش آمد، به احترام آن حضرت گناه نکنیم.

برخی که خودشان را به دیدن بعضی از عکس‌ها، فیلم‌ها، سی‌دی‌ها و… عادت می‌دهند، با دست خود از دیدن جمال آن امام محروم می‌شوند. جوانی که به مجلس امام حسین(علیه السلام) می‌آید و با اشک چشم، این پلیدی‌ها را می‌شوید، نباید دیگر بار به گناه رو کند.

از علمای اصفهان، مرحوم آیت‌الله صافی(ره) بودند که حال معنوی و خوشی داشتند. در اواخر عمر و قبل از اینکه به رحمت خدا بروند، دیداری هم با آقا داشتند. روزگاری در حال ساخت خانه بودم، از او پرسیدم:

خانه من چگونه باشد خوب است؟ فرمودند:

خانه را به گونه‌ای بساز که اگر امام زمان(عج‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) آمدند از اینجا رد شوند و خسته بودند، نگویند در این خانه جای من نیست؛ بگویند در می‌زنیم، یک ساعت استراحت می‌کنیم و می‌رویم. در خانه‌ات را به روی آقا مبند!

چرا با دل خود کاری می‌کنیم که دیگر جای آن حضرت نباشد؟ چرا با چشمان خود کاری می‌کنیم که او را نبیند؟ مگر نه اینکه هر چه هست به دست خودمان است؟

«علی بن مهزیار» انسان شگفت‌آوری است. بیست سفر به حج رفته بود تا آن حضرت را ببیند؛ به حج رفتن در قدیم به آسانی حالا نبود. اکنون هم بیست سفر به مکه رفتن برای دیدن آن حضرت آسان نیست. برخی از ما حتی همت نمی‌کنیم تا به جمکران برویم. اگر به شما بگویم،‌ دیروز به خدمت مقام معظم رهبری شرفیاب شدم، فوری خواهید پرسید: ایشان به شما چه گفتند؟

بعضی از تشرف‌ها ممکن است به محضر امام عصر(عج) نباشد؛ بلکه تشرف به نزد فرستاده او باشد. برخی از دیدارها هم مکاشفه است. اگر اصول تشرف‌ها را بدانیم،‌ همین که می‌شنویم، در می‌یابیم که چه نوع تشرفی بوده است.

علی بن مهزیار، نخست سفیر امام را می‌بیند؛ جوانی زیبا؛ به علی بن مهزیار می‌گوید:

دنبال کسی می‌گردی؟

می‌گوید:

به دنبال امام محجوب هستم؛ امامی که پشت پرده است.¹

امام محجوب نیست. ماییم که محجوبیم. برخی از اهل سنت معتقدند که شیعه می‌گوید امام عصر(عج‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) داخل چاه رفته‌اند و غایب هستند! ولی ما این گفته را قبول نداریم. حضرت به کدام چاه رفته‌اند؟ در واقع ما در چاه هستیم و امیدواریم او ما را از چاه نفس به در آورد. اشعاری مثل اینکه: «یوسف زهرا از چاه درآ» و… اشتباه است؛ چنان که آمده است: (ای خدا) تو از مخلوقاتت محجوب (در پرده) نمی‌شوی بلکه این اعمال آن‌هاست که باعث محبوب شدنشان از تو می‌شود.²

حجاب، گناهان ماست. اگر بخواهیم به دیدار حضرت برسیم، باید گناه را از زندگی دور کنیم

علی بن مهزیار می‌گوید که وقتی خدمت امام عصر(عج) رسیدم، سلام کردم و نخستین سخن آن حضرت به من این بود:

یا أبالحسن، قد کنّا نتوقّعک لیلاً و نهاراً؛³ ای ابا الحسن ما شب و روز منتظر دیدارت بودیم.

شگفتا! علی بن مهزیار پس از بیست سفر حج به عشق زیارت مولایش، هم‌اکنون خود را بدهکار او می‌بیند. او در پاسخ می‌گوید:

آقا! من نمی‌دانستم شما کجایید.

و آن حضرت می‌فرمایند:

واقعاً نمی‌دانستی ما کجاییم؟ جای ما برای شما معلوم نیست؟

همه ما می‌دانیم آن حضرت در کجاست؛ امّا باز به جای دیگر می‌رویم. آن حضرت را بارها در حرم حضرت معصومه(علیها‌السلام) و مسجد جمکران دیده‌اند. آن حضرت در مسجد امام حسن(علیه‌السلام) قم، عده‌ای از خوبان را دعوت کردند و با آن‌ها نماز ظهر خواندند. آن حضرت در حرم امام هشتم(علیه‌السلام) رفت و آمد دارند. پر واضح است که جای امام عصر(عج‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) پشت صندلی اینترنت که فیلم‌ها و عکس‌های زشت در آن پیداست، نیست. ما خود می‌دانیم که وقتی تندخو می‌شویم و بدخلقی می‌کنیم، حتماً دیدارمان با امام عصر(عج‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) به تأخیر می‌افتد. آن حضرت در نماز ظهر به عده‌ای از بازاریان قم فرمودند:

عده‌ای از بازاری‌ها به دنبال این هستند که نقاط ضعف شیعه ما را پیدا کنند و آن‌ها را در معاملات فریب دهند و حقشان را بخورند.

چرا بعضی در بازار منتظرند یک انسان ناشی پیدا شود و او را فریب دهند؟ شاید امام مهدی (علیه‌السلام) این شخص را دوست داشته باشد.

شخصی می‌گفت: «من تصمیم گرفتم هر جمعه دعای ندبه بخوانم همان هفته اول در خواب دیدم منادی ندا می‌دهد که من با تو ارتباط قلبی برقرار کردم». اگر گناه نکنیم، ارتباط برقرار می‌شود. گناه، هرچند به ظاهر خوشی و شیرینی به همراه دارد، بسیار تلخ است؛ چون انسان را از کسی که دست او را می‌گیرد و به خدا می‌رساند، جدا می‌کند. فرموده‌اند که «ملائکه به خانه‌ای که بت یا سگ باشد، نمی‌آیند».⁴

پس باید مطمئن باشیم که امام عصر(عج‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) هم نمی‌آیند.

http://www.tebyan12.net

چگونه به امام زمان نزدیک شویم؟!

اگر ما کارهائی که خوشایند امام زمان (ع) است انجام دهیم، علاوه بر اینکه به آنچه که می خواستیم،که کسب رضایت ایشان است،ممکن است مورد لطف ایشان قرار گرفته و دیداری که در انتظارش بودیم حاصل شود

---

خوب است بدانیم که امام زمان(عج) شدیداً به شیعیان خود عشق مى‏ورزد؛ بلکه علاقه آن حضرت به شیعیان و دوستانشان خیلى بیشتر از علاقه‏اى است که ما نسبت به آن حضرت داریم.

ایشان همواره براى شیعیان خود دعا مى‏کنند. از آن حضرت نقل شده است: «اِنّا غَیرُ مُهَمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ وَلاناسینَ ِذِکْرِکُمْ» )بحارالانوار: ج 53، ص 174 ( ما هرگز در رعایت احوال شما کوتاهى نمى‏کنیم و شما را از یاد نمى‏بریم».

آنچه بر ما بایسته است، جلب رضایت آن بزرگوار است. پیوستگى با او، یعنى، مطیع او بودن. در واقع ما باید ارتباط معنوى خود را با امام زمان(عج) با عمل به دستورات آن حضرت و انتظار فرج به معناى واقعى ثابت و مستدام نگه داریم. برای اینکه این نکته بهتر روشن شود توجه شما را به این حکایت جلب می کنیم.

حضرت داود (ع) در حال عبور از بیابانی مورچه ای را دید که مرتب کارش این است که از تپه ای خاک برمی دارد ویه جای دیگری میریزد ، از خداوند خواست تا از راز این کار آگاه شود …، مورچه به سخن آمد که : معشوقی دارم که شرط وصل خود را آوردن تمام خاکهای آن تپه در این محل قرار داده است !

حضرت فرمود : با این جثه کوچک ، تو تا کی می توانی خاکهای این تل بزرگ را به محل مورد نظر منتقل کنی ، و آیا عمر تو کفایت خواهد کرد ؟!

درست است که وظیفه ما تلاش براى ملاقات با امام زمان(عج) نیست، ولی بحث ملاقات، نباید با بحث ارتباط اشتباه شود؛ زیرا وظیفه ما ایجاد ارتباط با امام عصر(عج) است. منتظر امام زمان(عج) وقتى موفق به زیارت آن حضرت نمى‏شود، از طریق خواندن دعاى ندبه، زیارت آل یاسین، دعاى عهد، نماز امام زمان و نیز از طریق رفتن به مسجد جمکران، ارتباط خود را با آن حضرت حفظ مى‏نماید

مورچه گفت : همه اینها را می دانم ولی خوشم اگر در راه این کار بمیرم به عشق محبوبم مرده ام !

در اینجا حضرت داود(ع) منقلب شد و فهمید این جریان درسی است برای او ( محمد، محمدی ری شهری، کیمیای محبت ، ص58.)

این حکایت درسی عبرت‌آموز است برای کسانی که ادعای عشق به مولا را دارند تا بنگرند که آیا به این میزان از همت و تلاش برای رسیدن به آن سرور عزیز رسید‌ه‌اند یا نه؟! البته ناگفته نماند که دشواری‌ها و پایداری و پایمردی است که عشق و محبت را سهل و آسان می‌سازد.

ثانیا: اگر ما کارهائی که خوشایند امام زمان (ع) است انجام دهیم، علاوه بر اینکه به آنچه که می خواستیم،که کسب رضایت ایشان است،ممکن است مورد لطف ایشان قرار گرفته و دیداری که در انتظارش بودیم حاصل شود ،در حالات (مرحوم آیت الله سید محمد باقر مجتهد سیستانی پدر آیت الله العظمی حاج سید سیستانی  آمده است که فرمودند: در مشهد مقدس برای آنکه به محضر امام زمان (علیه السلام ) شرفیاب شوم ختم زیارت عاشورا را چهل جمعه هر هفته در مسجدی از مساجد شهر آغاز می کند .

او می گفت در یکی از جمعه های آخر ناگهان شعاع نوری را مشاهده کردم که از خانه های آن مسجدی که من در آن مشغول به زیارت عاشورا بودم می تابید ، حال عجیبی به من دست داد ، از جای برخاستم و به دنبال آن نور به درب آن خانه رفتم ، خانه ای کوچک و فقیرانه ای بود ، از درون خانه نور عجیبی می تابید . در زدم وقتی در را باز کردند مشاهده کردم حضرت ولی عصر امام زمان (عجل الله فرجهم ) در یکی از اتاقهای آن خانه تشریف دارند ؛ و در آن خانه جنازه ای را مشاهده کردم که پارچه سفیدی به روی آن کشیده بودند . وقتی من وارد شدم و اشک ریزان سلام کردم حضرت به من فرمودند : چرا این گونه دنبال من می گردی ؟ و رنجها را متحمل می شوی ؟ مثل این باشید ( اشاره به جنازه کردند ) تا من دنبال شما بیایم . بعد فرمودند این بانویی است که در دوره بی حجابی ( رضا خان پهلوی ) هفت سال از خانه بیرون نیامد تا مبادا نامحرم او را ببیند .)

این داستان واقعی این واقعیت را نشان می دهد که اگر اعمال ما مورد رضایت امام زمان(ع) قرارگیرد،امکان دیدار حاصل خواهد شد،هر چند هدف رضایت اوست نه دیدار،

یادآورى مهم:

درست است که وظیفه ما تلاش براى ملاقات با امام زمان(عج) نیست، ولی بحث ملاقات، نباید با بحث ارتباط اشتباه شود؛ زیرا وظیفه ما ایجاد ارتباط با امام عصر(عج) است. منتظر امام زمان(عج) وقتى موفق به زیارت آن حضرت نمى‏شود، از طریق خواندن دعاى ندبه، زیارت آل یاسین، دعاى عهد، نماز امام زمان و نیز از طریق رفتن به مسجد جمکران، ارتباط خود را با آن حضرت حفظ مى‏نماید و براى گره گشایى مادى و معنوى از ایشان به عنوان واسطه فیض الهى درخواست مى‏کند و خود را درمحضر ایشان مى‏بیند.

علت اصلی دوری ما با امام زمان(ع)، دوری از خداست وگرفتار شدن در منجلاب گناه است،در واقع تنها مانع ارتباط با خدا و محبوبان او، گناه است. گاهی قلب انسان با گفتن یک «یا الله» یا خواندن یک دعا و تلاوت یک سوره از قرآن و دادن صدقات، نورانی و سبک می شود. اما گاهی حجاب و ظلمت گناهان غلی0است و به سادگی قابل رفع نیست.گریستن بر امام حسین(ع) همانند تیزاب لکّه گناه را محو و نابود می کند

گریه برحسین(ع) رمز تقرّب به حضرت ولی عصر(عج):

علت اصلی دوری ما با امام زمان(ع)، دوری از خداست و گرفتار شدن در منجلاب گناه است،در واقع تنها مانع ارتباط با خدا و محبوبان او، گناه است. گاهی قلب انسان با گفتن یک «یا الله» یا خواندن یک دعا و تلاوت یک سوره از قرآن و دادن صدقات، نورانی و سبک می شود. اما گاهی حجاب و ظلمت گناهان غلیظ است و به سادگی قابل رفع نیست.گریستن بر امام حسین(ع) همانند تیزاب لکّه گناه را محو و نابود می کند. «سفینه الحسین اَسرَعُ و اَوسَعُ و اَنفَذ»؛ کشتی امام حسین(ع) سریع ترین، وسیع ترین و نیرومندترین وسیله ها برای رسیدن است. هر کس وارد این کشتی شد، ره صد ساله را یک شبه پیمود. گریستن بر امام حسین(ع) دل را پاک و نورانی ساخته و انسان را مستعد ارتباط با حضرت ولی عصر می سازد.

گریستن بر امام حسین(ع) تا بدانجا فضیلت و اهمیت دارد که حضرت صادق(ع) فرمود: «فَمَن بَکی علی الحسین(ع) فَقَد اَدّی حقّنا… هر کس بر امام حسین(ع) بگرید، حق ما را ادا کرده است».[بحارالانوار؛ 45.]از سید عبدالکریم پینه دوز(ره) که هر هفته به محضر امام عصر(عج) شرفیاب می گردید سؤال کردند: چگونه موفق به دیدار آن حضرت شدید؟ پاسخ داد: یک شب پیامبر ختمی مرتبت(ص) را در عالم رؤیا زیارت کردم. گفتم: یا جدّاه، یا رسول الله، بسیار علاقه دارم به محضر فرزند شما برسم و هر چه می کنم میسّر نمی شود. این امر چگونه امکان پذیر است؟ فرمود: سید عبدالکریم، فرزندم، اگر می خواهی خدمت امام زمان برسی، روزی دوبار؛ اول صبح و اول شب بنشین و بر حسینم گریه کن. می گوید: از خواب بیدار شدم و یک سال این برنامه را ادامه دادم. صبح ها می نشستم و روضه کربلا را می خواندم، غروب هم می نشستم مقتل می خواندم و گریه می کردم. پس از یکسال دیدم که راه باز شد.(با استفاده از کتاب «چهارده گفتار پیرامون ارتباط معنوی با حضرت مهدی(عج)»؛ حسین گنجی)

http://www.tebyan12.net

چگونه مهدوی شویم..............

امام زمانی شدن کار هر کسی نیست و باید خصوصیاتی منحصر به فرد داشته باشیم تا به این مقام نایل شویم

از نظر من این خصوصیت در وهله ی اول به ایمان و تقوا و در وهله ی دوم میتواند میزان وفاداری و نیاز امام زمان باشد

در روایات متعدد و معتبری آمده است که یاران امام زمان در هنگام ظهور 313 نفر واست که این تعداد برابر با تعداد یاران پیامبر در جنگ بدر میباشد......!!!!

اما واقعا ما در کدام گروه خواهیم بود؟؟؟؟؟؟؟؟آیا این کوفیان همان هایی نبودند که هزاران نامه برای آمدن امام حسین (ع) فرستادند و منتظرش بودند ...........

نکند که او بیاید و ما در گروه یزید صفت باشیم .......... نکند او به اصرار و دعای ما بیاید ولی ما از حمایتش شانه خالی کنیم.... وای بر ما اگر چنین کنیم

تا نیامده خود را یار او دانستن آسان است ولی همین که آمد استقبال از آمدنش سخت میشود

با مسلم بیعت کردن سخت نیست با مسلم و هدف مسلم ماندن مشکل است.........

برای اینکه خود را شایسته ی دیدنش بدانیم باید مراحل زیر را دنبال کنیم:

1 . آگاهی و آشنایی با مسائل اسلامی و وظایف دینی؛
2 . داشتن تقوا، یعنی عمل به واجبات و ترک محرمات؛
3 . اهل عبادت و راز و نیاز بودن؛
4 . اهل مقاومت و پایداری در برابر ظلم و ستم؛
5 . مبارزه با فساد و انحراف ها و دفاع از ارزش های اسلامی؛
6 . ساده زیستی و دوری از تجملات؛
7 . کمک به محرومان و افراد ضعیف جامعه؛
8 . خیرخواهی و دل سوزی نسبت به مومنان و بلکه نسبت به همه مردم.
به طور کلی سعی کنیم رضایت خدا و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را جلب کنیم و باعث خشنودی و افتخار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باشیم.

پس از این ها با یک حساب دو دو تا چهار تا میتونیم ببینیم که یار اون هستیم یا نه

این مسیر مسیر است که بسیار سخت است تا انتخاب شوی پس هر که در راه افتاد باید قدر خود را بداند

این مسیر سرباز عباس گون میخواهد که هر چه حسین گفت فقط بگوییم ((یا سیدی سمعا و طاعتا))

باید تأسی به او کنیم و عملاً از رفتارش الگو برداری کنیم. با چند رکعت نمازی که نمی‎دانیم قبول می شود و با این آمدن و رفتنها به مجلس اهل بیت(ع) که معلوم نیست بر اساس نیاز دنیایمان است یا برای خدا و دیدن آقا، منتظر اعطای درجه سربازی مهدی(ع) نباشیم. شما برای قبولی کنکور مدرسه دنیا، شبانه روز زحمت می‎کشید. در کنکور سربازی آقا چه کرده اید؟ منت بر سر خدا و امام زمان(عج) نگذاریم. آنها بر ما منت دارند که توفیق ذکر و یادشان را به ما می‎دهند و گرنه ما هم مثل دیگرانی که اصلاً به این فکر‎ها نیستند به خود مشغول بودیم. هر کسی که یک گوشه نشسته و کار نمی‎کند، آتش نگرفته است. هر کسیکه آتش گرفت و شروع به دویدن کرد معلوم می‎شود که یک کاری کرده و روشن شده است. آتش شوق و عشق لازمه‎ی این حرکت است. با تفکر، تدبر، تعقل، تهذیب، تذکر و یاد همیشگی در خلوت و جلوت خود شعله های عشق سربازی ارباب را روشن تر کن. ان شاء الله مدد آقا نزدیک است.

   در آخرالزمان شیعیان را جدا می‎کنند. خالص خالص می‎کنند. عاشق مهدی(عج)، منتظر مهدی(عج)، باید خالص باشد.

http://toop-khooneh.blogfa.com

ارزش مادر در قران

سوره: 2 , آیه: 233 جزء۲

وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِکَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَکُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَیْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ

و مادران [باید] فرزندان خود را دو سال تمام شیر دهند [این حکم] براى کسى است که بخواهد دوران شیرخوارگى را تکمیل کند و خوراک و پوشاک آنان [=مادران] به طور شایسته بر عهده پدر است هیچ کس جز به قدر وسعش مکلف نمى‏شود هیچ مادرى نباید به سبب فرزندش زیان ببیند و هیچ پدرى [نیز] نباید به خاطر فرزندش [ضرر ببیند] و مانند همین [احکام] بر عهده وارث [نیز] هست پس اگر [پدر و مادر] بخواهند با رضایت و صوابدید یکدیگر کودک را [زودتر] از شیر بازگیرند گناهى بر آن دو نیست و اگر خواستید براى فرزندان خود دایه بگیرید بر شما گناهى نیست به شرط آنکه چیزى را که پرداخت آن را به عهده گرفته‏اید به طور شایسته بپردازید و از خدا پروا کنید و بدانید که خداوند به آنچه انجام مى‏دهید بیناست (۲۳۳)

سوره ۳۱: لقمان - جزء ۲۱

وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِی عَامَیْنِ أَنِ اشْکُرْ لِی وَلِوَالِدَیْکَ إِلَیَّ الْمَصِیرُ ﴿۱۴﴾
و انسان را در باره پدر و مادرش سفارش کردیم مادرش به او باردار شد سستى بر روى سستى و از شیر باز گرفتنش در دو سال است [آرى به او سفارش کردیم] که شکرگزار من و پدر و مادرت باش که بازگشت [همه] به سوى من است (۱۴) سوره ۴۶: الأحقاف - جزء ۲۶ وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَى وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿۱۵﴾ و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم مادرش با تحمل رنج به او باردار شد و با تحمل رنج او را به دنیا آورد و باربرداشتن و از شیرگرفتن او سى ماه است تا آنگاه که به رشد کامل خود برسد و به چهل سال برسد مى‏گوید پروردگارا بر دلم بیفکن تا نعمتى را که به من و به پدر و مادرم ارزانى داشته‏اى سپاس گویم و کار شایسته‏اى انجام دهم که آن را خوش دارى و فرزندانم را برایم شایسته گردان در حقیقت من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان‏پذیرانم (۱۵) http://0aye0.logfa.com/

اگر خدا مواخذه کند

اگر خدا مواخذه کند

1- سوره: 16 , آیه: 61 وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَکَ عَلَیْهَا مِن دَآبَّةٍ وَلَکِن یُؤَخِّرُهُمْ إلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ لاَ یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ یَسْتَقْدِمُونَ ش 2- سوره: 35 , آیه: 45 وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا کَسَبُوا مَا تَرَکَ عَلَى ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَلَکِن یُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ کَانَ بِعِبَادِهِ بَصِیرًا 3- سوره: 18 , آیه: 58 وَرَبُّکَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ یُؤَاخِذُهُم بِمَا کَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن یَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلًا http://0aye0.blogfa.com/

نتایج آزار اذیت بر رسول الله و مومنان

سوره ۶۱: الصف - جزء ۲۸

و [یاد کن] هنگامى را که موسى به قوم خود گفت اى قوم من چرا آزارم مى‏دهید با اینکه مى‏دانید من فرستاده خدا به سوى شما هستم پس چون [از حق] برگشتند خدا دلهایشان را برگردانید و خدا مردم نافرمان را هدایت نمى‏کند (۵)		وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِی وَقَد تَّعْلَمُونَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ ﴿۵﴾

سوره ۹: التوبة - جزء ۱۰ -

و از ایشان کسانى هستند که پیامبر را آزار مى‏دهند و مى‏گویند او زودباور است بگو گوش  خوبى براى شماست به خدا ایمان دارد و [سخن] مؤمنان را باور مى‏کند و براى کسانى از شما که ایمان آورده‏اند رحمتى است و کسانى که پیامبر خدا را آزار مى‏رسانند عذابى پر درد [در پیش] خواهند داشت (۶۱)		وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَیِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَّکُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَیُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ آمَنُواْ مِنکُمْ وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۶۱﴾

و کسانى که مردان و زنان مؤمن را بى‏آنکه مرتکب [عمل زشتى] شده باشند آزار مى‏رسانند قطعا تهمت و گناهى آشکار به گردن گرفته‏اند (۵۸)   وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا ﴿۵۸﴾

سوره ۳۳: الأحزاب - جزء ۲۲

سوره ۳۳: الأحزاب - جزء ۲۲

بى‏گمان کسانى که خدا و پیامبر او را آزار مى‏رسانند خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و برایشان عذابى خفت‏آور آماده ساخته است (۵۷)

إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا  ﴿۵۷﴾ http://0aye0.blogfa.com/

ظهور امام زمان با اعجاز عددی قران وزمان تولد ان امام همام

سوره ۴۸: الفتح  ایه ۲۸

_{هُوَ  الَّذِی  أَرْسَلَ رَسُولَهُ      بِالْهُدَى       وَ   دِینِ  الْحَقِّ    لـِیُظْهِرَهُ}

۱

۲

۳

۴

۵

۶

۷

۸

۹

۱۰

۱۱

۱۲

عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَکَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا  (۲۸) :(ترجمه : اوست کسى که پیامبر خود

را به [قصد] هدایت با آیین درست روانه ساخت تا آن را بر تمام ادیان پیروز گرداند

 و گواه‏بودن خدا کفایت مى‏کند (۲۸)

قسمت اول ایه تا لیظهره در دو ایه دیگر قران نیز می باشد

۱ ـ ایه  ۹ سوره صف  .  ۲ ـ ایه ۳۳ سوره توبه)

فایده:دین حضرت محمد (ص) بر تمام ادیان مسلط نشود الا با ظهور امام زمان

(از تفاسیر مختلف از علما نقل شده این ایه تفسیرش  در مورد ظهور امام زمان می باشد)

 اما عجیبترین اعجاز عددی قران در این مورد اینست که کلمه یظهر( پیروزی) درست کلمه

دوازدهم می باشد  اری جانم به فدای او وکسی که اورا ظاهرش کند واو را پیروز گرداند  

وای بر منکران  امام زمان

---

---

---

---

زمان تولد حضرت مهدی(عج) در قران

سوره ۹: التوبة - جزء ۱۰

هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ ﴿۳۳﴾

---

سوره ۴۸: الفتح - جزء ۲۶

هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَکَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا ﴿۲۸﴾

---

سوره ۶۱: الصف - جزء ۲۸

هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ ﴿۹﴾

---

جمع شماره جزها وسوره ها وشماره ایه ها

۹+۶۱+۴۸=۱۱۸

۱۰+۲۸+۲۶=۶۴ 

۳۳+۹+۲۸=۷۰

ـــــــــــــــــــــــــ

۱۱۸+۶۴+۷۰=۲۵۲

ــــــــــــــــــــــــــــــ

۲۵۲+(این ایه سه مورد در قران تکرار شده است )۳=۲۵۵

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۲۵۵ هجری قمری زمان تولد حضرت مهدی (عج) می باشد

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

                                           ************

اما در مورد مبدا تاریخ قرار گرفتن هجرت پیامبر به مدینه (تاریخ هجری قمری)

1- این کار در سال اول هجری و بدست مبارک حضرت ختمی مرتبت انجام گرفته است.
2- در حدود سال هفدهم هجری با پیشنهاد امیرمومنان علی (ع) در مشورت طلبی عمرصورت گرفته است.
3- ابتدائا این امر بدست رسول الله (ص) و در همان سال اول هجری صورت گرفته اما

 پس از فوت ایشان مورد غفلت واقع شده و در دوره ی خلیفه ی دوم با پیشنهاد

امیرالمومنین (ع) هجرت به مدینه مجددا مبدا تاریخ اسلام قرار گرفته.

(منابع:سیره‌ی رسول خدا (ص) رسول جعفریان ـــ الصحیح من سیره‌النبی الاعظم

ج 4 علامه جعفر مرتضی عاملی ـــ سیدالمرسلین ج 1 آیه‌الله جعفر سبحانی )

با تشکر ازمدیر سایت:دایرةالمعارف طهور

http://www.tahoordanesh.com/page.php?pid=16279

http://000110h.blogfa.com

آیا امام زمان به صورت فرد ناشناس در بین مردم زندگی می کند؟

محل خاصی برای امام زمان وجود ندارداز امام باقر (ع) نقل شده:ناچار برای صاحب الزمان عزلت وغیبت است و مدینه خوب جایگاهی است 

بر اساس حکایات معتبر  و ملاقاتهای بزرگانی با ایشان در مسجد سهله و کوفه صورت گرفته  نشان می دهد ایشان در شهر ها ومناطق مختلف حضور دارند

http://mfarhangi.mahdi313.org

نام امام زمان در قرآن چیست؟

بقیه الله خیرلکم-سوره هود-امام صادق به مردی فرمود به حضرت قائم چنین سلام کن-السلام علیک یا بقیه الله-سپس این آیه را قرائت فرمودند-بقیه الله خیرلکم ان کنتم مومنین-بر اساس روایات بقیه الله کسی جز حضرت مهدی نیست و ربط دادن آن به حضرت عیس بی پایه ونادرست است وبقیه الله به معنی باقی مانده و ذخیره خداوند است

http://mfarhangi.mahdi313.org